புரோட்டான்னா நமக்கு உசுரு. புரோட்டா திங்காத மதுரைக்காரனும், அல்வா திங்காத நெல்லைக்காரனும், ப்ரைட் ரைஸ் திங்காத மெட்ராஸ்காரனும் நல்ல வாழ்ந்ததா சரித்திரமே இல்ல.
நான் எந்த ஊருக்கு போனாலும் அங்க பரோட்டாவும் சால்னாவும் தேடி அலைவேன். நெறைய ஊருல ஏகப்பட்ட கண்பீசன் ஆகிருக்கு. மொத மொதல்ல மெட்ராஸ் வந்து கடைல போயி உட்காந்துகிட்டு ரெண்டு புரோட்டா ஆர்டர் பண்ணினேன். பரோட்டா மட்டும் கொண்டு வந்து வச்சிட்டு போய்ட்டான். என்ன கருமம் இது.. சால்னா குடுங்க பாஸுன்னு கேட்டா முழிக்கிறான். அப்பறம் தான் தெரிஞ்சுச்சு – மெட்ராஸ்ல எல்லாரும் சால்னாவ சேர்வான்னு சொல்லுவாங்கேன்னு.
நம்ம கதைக்கு வரேன். ரொம்ப நாளா நல்ல புரோட்டா மெட்ராஸ்ல எங்க கெடைக்கும்னு தேடியும் நல்ல கடை எதுவும் கெடைக்கல. அப்போதான் மடிப்பாக்கத்துக்கு வீடு மாத்தி போனேன். அங்க ஒரு நாள் நைட் சாப்பாடு தேடி அலைஞ்சப்போ பாத்தது தான் இந்த மலேசியன் பரோட்டா பாயிண்ட்.
பூராம் மலேசியன் அயிட்டங்கள். ஆளுங்களும் மலேசியாவுல செட்டில் ஆன தமிழ் ஆளுங்க தான். இவங்க கிட்ட இருக்கதுலயே நல்ல அயிட்டம், அவங்க போடுற சிலோன் புரோட்டா தான். அடுத்து அவங்க போடுற மலேசியன் லெக் ப்ரை. ரெண்டும் அவ்ளோ அருமை. சிலோன் புரோட்டா 60 ரூபாவும் லெக் ப்ரை 80 ரூபாவும் ஆச்சு. முதல் தடவை சாப்பிட்டு அப்புறம் நெறைய தடவ போனேன்.
ஒரே பிரச்சனை – அங்க உட்காந்து சாப்புட பெரிய எடம் கெடையாது. மிஞ்சி போனா ஒரு 6-8 பேரு உட்காந்து சாப்புடலாம். ஏ.சியும் இல்ல. அதனால நான் எப்போவுமே பார்சல் வாங்கிட்டு வீட்டுக்கு வந்து சாப்புடுவேன்.
அடிக்கடி லீவு வேற விட்டுர்றாங்க. ஆனாலும் அந்த சுவை என்னை தேடி தேடி போக வைக்குது. நெறைய அயிட்டம் இருக்கு மெனுவுல.
சிக்கன் புரோட்டா, மட்டன் புரோட்டா, சிக்கன் கடுகு, வாழைப்பழ புரோட்டா, கொத்து புரோட்டன்னு – புரோட்டா வெறியர்களுக்கு ஒரு வேட்டை தான்!
எடம் ரொம்ப சின்னது. கரக்டா மடிப்பாக்கம் பொன்னியம்மன் கோவில் பஸ் ஸ்டாப்ல இறங்குனா எதுத்தாப்புல இருக்கும். நல்லா விசாரிங்க, நல்லா சாப்புடுங்க! என்ஜாய்.
கொடுமை என்னன்னா, அங்க நெறைய தடவ சாப்புட்டு இருக்கேன்.. ஆனா ஒரு தடவ கூட எதையும் போட்டோ எடுக்கவே இல்ல. சீக்கிரமே எடுத்து போடணும்.